مناجات ماه رمضانی با خداوند و روضۀ حضرت عباس علیه‌السلام
شاعر : رضا دین پرور
نوع شعر : مناجات با خدا
وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
قالب شعر : غزل
پـای کـوه عـفـو تو کـوه خـطا آورده‌ام دست من خالی ست پیش تو ترا آورده‌ام
ای که پوشاندی مرا وقت گناه و معصیت کوله بار جرم خود را بی‌صدا آورده‌ام
دست و پاگیرم بکش روی سرم دستی فقط بر سرم با دست خود خیلی بلا آورده‌ام
دل شکـستم، آمدم حالا دلـم را بشکـنی زیر و روکن این بنا را، ربّـنا آورده‌ام
قول دادی که ضرر کردم خودت جبران کنی ظرف خـالی را به امّـید عـطا آورده‌ام
هر کسی را که کسی را هم ندارد میخری من ضمانت‌نامه از سوی رضا آورده‌ام
چـادر خـاکـی زهـرا را گـرفـتـم آمـدم مـادرم را واسـطـه پیـش شـما آورده‌ام
از شب قدر تو جاماندم خجالت می‌کشم آبـروی رفـتـه پـیـش مـرتـضا آورده‌ام
حسرت چای نجف در سفره افطارم است خواب دیدم که رطب از کربلا آورده‌ام
اربعین قبل از حسین، عباس دستم را گرفت بـاز حـاجـت زیر ایـوان طـلا آورده‌ام
گفت باران که نیامد، تیرباران شد تـنم چـند سـوغـاتی بـرای بـچـه‌ها آورده‌ام
هر دو مشکم پاره شد بین دوتا دست قلم از همه شرمـنده‌ام، فـرق دوتا آورده‌ام
|